Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επιλεγμένα

Τραγούδισμα, Oscar Cerruto

  Τραγούδισμα Η πατρίδα μου έχει βουνά όχι θάλασσα Κύματα σταριού και σιτοβολώνες όχι θάλασσα Αφρό γαλάζιο τα πευκοδάση  όχι θάλασσα Και τη βραχνή χορωδία του ανέμου χωρίς θάλασσα Oscar Cerruto  Απόδοση από τα Ισπανικά: Αργυρώ Χατζηπαναγιώτου Ο Όσκαρ Σερούτο (1912- 1981) ήταν συγγραφέας, δημοσιογράφος και διπλωμάτης από την Βολιβία.

ΕΠΙΤΆΦΙΟΣ ΘΡΉΝΟΣ



α΄ στάσιμο

Η ζωή εν τάφω
κατετέθης, Χριστέ,
και αγγέλλων στρατιαί εξεπλήττοντο,
συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.

Η ζωή πως θνήσκεις;
πως και τάφω οικείς;
του θανάτου το βασίλειον λύεις δε
και του Άδου τους νεκρούς εξανιστάς.

Μεγαλύνομέν σε,
Ιησού Βασιλεύ,
και τιμώμεν την ταφήν και τα πάθη σου,
δι' ων έσωσας ημάς εκ της φθοράς.



LAMENTACIONES de Viernes Santo

Primera Estación

La vida en el sepulcro,
fuiste depositado Cristo,
y los ejércitos angelicales se asombraron
glorificando tu condescendencia.

Tú eres la vida ¿cómo es que mueres?
¿Cómo es que moras en el sepulcro,
y disuelves el reino de la muerte
y resucitas a los muertos del Hades?

Te extaltamos  Jesús Rey
y honramos tu sepultura y tu pasión
por medio de los cuales
nos salvaste de la corrupción.
por medio




β΄ στάσιμο

Άξιον εστί
μεγαλύνειν σε τον ζωοδότην,
τον εν τω σταυρώ τας χείρας εκτεινάντα
και συντρίψαντα το κράτος του εχθρού.

Άξιον εστί
μεγαλύνειν σε τον πάντων κτίστην'
τοις σοις γαρ παθήμασιν, έχομεν
την απάθειαν, ρυσθέντες της φθοράς.

Έφριξεν η γη,
και ο ήλιος, Σώτερ, εκρύβη,
σου του ανέσπερου φέγγους, Χριστέ,
δύναντος εν τάφω σωματικώς.



Segunda Estación

Digno es exaltarte,
a ti Dador de la Vida que extendiste
Tus manos sobre la cruz
y destruiste el poder del enemigo.

Digno es exaltarte,
a Ti Creador del Universo,
pues por medio de Tus padecimientos
librados de la corrupción

Se horrorizan los serafines,
Salvador, al verte en las alturas
inseparables junto al Padre,
y abajo tendido muerto en la tierra




γ' στάσιμο

Αι γενεαί πάσαι,
ύμνον τη ταφή σου
προσφέρουσι, Χριστέ μου.

Καθελών του ξύλου,
ο Αριμαθείας,
εν τάφω Σε κηδεύει.

Μυροφόροι ήλθον
μύρα σοι, Χριστέ μου,
κομίζουσαι προφρόνως.

Ω φως των οφθαλμών μου,
γλυκύτατόν μου τέκνον,
πως τάφω νυν καλύπτη;

Ω Τριάς, Θεέ μου
Πατήρ, Υιός και Πνεύμα,
ελέησον τον κόσμον.




Tercera Estación

Todas la generaciones
ofrecen alabanzas
a tu sepultura, mi Cristo.

Bajándote del madero,
el de Arimatea,
te deposita en un sepulcro.

¡Las mujeres con ungüentos
Te llevaron voluntariamente
ungüentos, Cristo mío!

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις