Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επιλεγμένα

Μην κοιμηθείς, Mahmound Darwish

  Μην κοιμηθείς Όταν πέφτει το φεγγάρι, θρυμματισμένος καθρέφτης, ο ίσκιος μεγαλώνει ανάμεσά μας, οι μύθοι ψυχοραγούν. Μην κοιμηθείς αγαπημένη, η πληγή μας παράσημο μια φωτιά στο φεγγάρι. Έξω απ' το παραθύρι μας η μέρα ένα μπράτσο που με δέχεται με τύλιξε και πέταξε, ήταν σα να 'μουν πεταλούδα σ' ανθό ροδιάς, και χείλη πάχνης χωρίς λόγια να μου μίλησαν. Μην κοιμηθείς αγαπημένη μου  έξω απ' το παραθύρι μας η μέρα. Μαχμούντ Νταρουίς* Το ποίημα περιέχεται στο βιβλίο:  Παλαιστινιακή Ποίηση , εκδ. ειρήνη Στιγμιότυπα από την παρουσίαση του βιβλίου "παλαιστινιακή ποίηση", εκδ. ειρήνη, στην ΕΣΗΕΑ, 27/3/2024, όπως παρουσιάστηκαν στο μεσημβρινό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1, 30/3/2024 Στην εκδήλωση, μεταξύ των ομιλητών ήταν και η καλή μου φίλη Αναστασία Κατσικογιάννη- Μπάστα, ποιήτρια, της οποίας η εισήγηση ήταν υπέροχη! Επίσης, για το βιβλίο μίλησε και ο Πρέσβης του Κράτους της Παλαιστίνης, Yussef Victor Dorkhom. Έτεροι ομιλητές: Γιώργος Μαργαρίτης, Ιστορικός, Σαβίνα Λίτσ

ΣΤΟ ΆΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΠΟΥ ΦΩΤΊΖΕΙ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ, Κώστας Καρυωτάκης



Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει
τους ουρανούς το στέμμα σου. Το φως σου,
χωρίς να καίει, τυφλώνει το λαό σου.
Πεταλούδες χρυσές οι Αμερικάνοι,
λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνει
σήμερα το υπερούσιο μέταλλό σου.

Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ' αγοράσουν
έμποροι και κονσόρτσια* κι εβραίοι.
Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,
πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουν
οι γενεές, όταν σε παρομοιάσουν
με το πορτραίτο του Dorian Gray.

Λευτεριά, Λευτεριά, σε νοσταλγούνε,
μακρινά δάση, ρημαγμένοι κήποι,
όσοι άνθρωποι προσδέχονται τη λύπη
σαν έπαθλο του αγώνος, και μοχθούνε,
και τη ζωή τους εξακολουθούνε,
νεκροί που η καθιέρωσις τους λείπει.

Κώστας Καρυωτάκης 
Ελεγεία και Σάτιρες, 1927

*κονσόρτσια: προσωρινοί συνεταιρισμοί επιχειρήσεων
για την πραγματοποίηση σκοπών αμοιβαίου συμφέροντος


A LA ESTATUA DE LA LIBERTAD
QUE ILUMINA EL MUNDO

Libertad, Libertad, rompe, muerde
los cielos tu diadema. La luz tuya
ciega a tu pueblo sin quemar.
Mariposas doradas los Americanos, tarde
calculan cuantos dólares vale
hoy tu metal tan supersubstancial.

Libertad, Libertad, te van a comprar
mercantes y consorcios y judíos.
Muchas son las deudas contra la ley
en nuestro siglo, muchos los pecados que encontrarán
las generaciones, cuando te van a comparar
con el retrato de Dorian Gray.

Libertad, Libertad, te añoran
bosques lejanos, jardines arruinados,
los hombres que reconocen apocados
la pena como galardón del combate y trabajan
y viviendo su vida siguen,
muertos que la sanción les hace falta en sus cados.

Kostas Karyotakis
Elegías y Sátiras, 1927
Traducciόn: Charalampos Dimou


Σχόλια

  1. Η πικρή και αιχμηρή ειρωνία του Καριωτάκη. Γι' αυτό πάντα αναλλοίωτα διαχρονικός.Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να μην επαναλαμβάνομαι.... οι "καταραμένοι ποιητές" είναι το φόρτε μου.

    :-)
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος25/4/10 10:22 μ.μ.

    Καλησπέρα Αργυρώ..πολύ καλή η ανάρτηση σου ...
    ειρωνικός ο Κ.Κ ..

    έμεινα εδώ:
    "Λευτεριά, Λευτεριά, θα σ' αγοράσουν
    έμποροι και κονσόρτσια* κι εβραίοι.
    Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,
    πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουν
    οι γενεές, όταν σε παρομοιάσουν
    με το πορτραίτο του Dorian Gray."

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ Alexandra Bakonika
    @ Βάσσια
    @ ellen

    Ο Κώστας Καρυωτάκης είναι ένας από τους πιο αγαπημένους μου ποιητές,αιχμηρός, ειρωνικός και αυτοσαρκαστικός, παιδί μιας εποχής που είχε πολλές ομοιότητες με την δική μας. Η Ιστορία, σήμερα, επαναλαμβάνεται και εμείς...απλά... την προσπερνάμε...

    Την Καλημέρα μου και πολλές
    ευχές για Καλή Εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αργυρώ, θα μιλήσω για μένα: τη δύσκολη εποχή που περνάμε δεν την προσπερνώ. Έχω πλήρη συνείδηση το πόσο δραματικά θα αλλάξει η ζωή μας και τι αγώνας θα χτειαστεί σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, αν ως χώρα δεν θέλουμε να αυτοκτονήσουμε μέσα στη σήψη και τη διαφθορά που έχουμε από μονοι μας βυθιστεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Alexandra Bakonika

    Είμαι σίγουρη ότι ο καθένας, που συγκινείται διαβάζοντας αυτό το ποίημα, αγωνίζεται σε ατομικό επίπεδο με το δικό του τρόπο, και δεν "προσπερνά" την Ιστορία. Το "εμείς" στο παραπάνω σχολιό μου αφορούσε το σύνολο της "άρχουσας τάξης" που, παγιδευμένη στον ναρκισισμό της, επαναλαμβάνει λάθη του παρελθόντος, προσποιούμενη ότι τα βλέπει για πρώτη φορά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις