Γράφει η Αργυρώ Χατζηπαναγιώτου
Στις 8 Απριλίου 1910, με το παλαιό ημερολόγιο, ο ελληνολάτρης λόγιος Περικλής Γιαννόπουλος(1871-1910) αποφάσισε να αναχωρήσει για το επέκεινα, με θεαματικό λένε τρόπο*, επιλέγοντας ως αφετηρία, του αιώνιου ταξιδιού του, τα γαλανά νερά του Σκαραμαγκά.
Μετά από μερικές μέρες, το σώμα του βρέθηκε στην ακτή της Ελευσίνας, όπου και ετάφη. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, εφημερίδων της εποχής, οι φίλοι του κατά την ώρα της ταφής απήγγειλαν ένα απόσπασμα από τον Φάουστ του Γκαίτε, που αναφέρεται στον Βασιλιά της Θούλης.
Στη συνέχεια θα παραθέσουμε το απόσπασμα σε μετάφραση του Κωνσταντίνου Χατζόπουλου (1868-1920):
Ο Βασιλιάς της Θούλης
Του βασιλιά της Θούλης πεθαίνοντας χρυσό
του χάρισε η καλή του ποτήρι έναν καιρό.
Όλα για κείνο δίνει του κόσμου τα καλά
όταν με κείνο πίνει το δάκρυ του κυλά
Σαν είπαν να πεθάνει, τις χώρες του μετρά
και χάρισμα τις κάνει και μόνο αυτό κρατά
Και τους ιππότες κράζει στη σάλα την ψηλή,
στο πατρικό παλάτι στο ακροθαλάσσι εκεί
Και μπρος στο παραθύρι φλόγα στερνή ρουφά
και το άγιο ποτήρι'στο πέλαγο πετά
Τα κύματα το αρπούνε το βλέπει να βυθά,
τα μάτια του σφαλούνε, και δεν ξανάπιε πια.
Δείτε, επίσης: Το ελληνικόν χρώμα, Περικλής Γιαννόπουλος
Περιγραφή της Ελλάδας των αρχών του 20ου αιώνα
* Ο Περικλής Γιαννόπουλος αυτοκτόνησε στις 8 Απριλίου 1910 στον Σκαραμαγκά με περίστροφο. Οι πληροφορίες, για τον τρόπο της αυτοκτονίας, είναι αντικρουόμενες. Οι εφημερίδες της εποχής γράφουν ότι μπήκε στη θάλασσα στεφανωμένος έχοντας βαρίδια στα πόδια και στη συνέχεια πυροβολήθηκε στον κρόταφο. Άλλοι λένε ότι ήταν καβάλα σε άλογο, εκδοχή που έχει επικρατήσει και λέγεται κατά κόρον στις μέρες μας. Ο λόγος της αυτοκτονίας, λένε, ήταν ο ανεκπλήρωτος έρωτας του για τη Σοφία Λασκαρίδου. Είναι, όμως, έτσι; Ο θάνατος(τα αίτια και ο τρόπος) του Περικλή Γιαννόπουλου είναι θέμα προς διερεύνηση.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου