Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επιλεγμένα

Μην κοιμηθείς, Mahmound Darwish

  Μην κοιμηθείς Όταν πέφτει το φεγγάρι, θρυμματισμένος καθρέφτης, ο ίσκιος μεγαλώνει ανάμεσά μας, οι μύθοι ψυχοραγούν. Μην κοιμηθείς αγαπημένη, η πληγή μας παράσημο μια φωτιά στο φεγγάρι. Έξω απ' το παραθύρι μας η μέρα ένα μπράτσο που με δέχεται με τύλιξε και πέταξε, ήταν σα να 'μουν πεταλούδα σ' ανθό ροδιάς, και χείλη πάχνης χωρίς λόγια να μου μίλησαν. Μην κοιμηθείς αγαπημένη μου  έξω απ' το παραθύρι μας η μέρα. Μαχμούντ Νταρουίς* Το ποίημα περιέχεται στο βιβλίο:  Παλαιστινιακή Ποίηση , εκδ. ειρήνη Στιγμιότυπα από την παρουσίαση του βιβλίου "παλαιστινιακή ποίηση", εκδ. ειρήνη, στην ΕΣΗΕΑ, 27/3/2024, όπως παρουσιάστηκαν στο μεσημβρινό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1, 30/3/2024 Στην εκδήλωση, μεταξύ των ομιλητών ήταν και η καλή μου φίλη Αναστασία Κατσικογιάννη- Μπάστα, ποιήτρια, της οποίας η εισήγηση ήταν υπέροχη! Επίσης, για το βιβλίο μίλησε και ο Πρέσβης του Κράτους της Παλαιστίνης, Yussef Victor Dorkhom. Έτεροι ομιλητές: Γιώργος Μαργαρίτης, Ιστορικός, Σαβίνα Λίτσ

Γεώργιος Σουρής(1853-1919):Οδηγός των Αθηνών, χρήσιμος εις το κοινόν


Γράφει η Αργυρώ Χατζηπαναγιώτου

Μία σκωπτική και όχι τόσο ιδανική περιγραφή των Αθηνών του 1885, όπως αποτυπώθηκε από τον Γεώργιο Σουρή στο ΡΩΜΗΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙ ΜΕ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΝ του 1886.

Ο Γεώργιος Σουρής με το καυστικό του χιούμορ προσγείωνε τους Αθηναίους, δείχνοντας τους, μέσα από τη σάτιρα, την πραγματική εικόνα των Αθηνών της εποχής του.

Οδηγός των Αθηνών, χρήσιμος εις το κοινόν

Αθήναι, πόλις παλαιά, αλλά και νεωτάτη,
από πολλά κειμήλια και παλαβούς γεμάτη.

    Εν πρώτοις μόλις κατεβής εκ του σιδηροδρόμου,
ευρίσκεσαι απέναντι βαθείας υπονόμου∙
αλλά καθόσον προχωρείς ο δρόμος μεγαλόνει,
και σε κυττάζουν βλοσυρώς και άνθρωποι και όνοι.
    Είσαι στον δρόμον του ερμού, που είθε να μην ήσο,
γιατ' είναι σκόνη από μπρος και λάσπη από πίσω.
    Αίφνης το πεζοδρόμιον αρχίζει να στενεύη,
κι ο ταξειδιώτης παρευθύς οφείλει να κατέβη∙
πλην μόλις το φρικτόν αυτό επιχειρήση βήμα,
ευρίσκει εις τα πρόθυρα των Αθηνών το μνήμα,
διότι κάρα τρέχοντα παντού από ρητήρος
νεκρόν τον ρίπτουν καταγής ενώπιον κλητήρος.
                                 ***
Αίφνης το πεζοδρόμιον πλατύνεται και πάλι,
ώστε να περπατής εσύ καθώς και δύο άλλοι,
κι ένθεν κακείθεν απαντάς σειράν εργαστηρίων,
χρησιμμευόντων ενταυτώ και ως ουρητηρίων.
    Αλλά ιδού από μακράν και η Καπνικαρέα
και φίρδην μίγδην μαγαζιά και παλαιά και νέα.
    Του Πάλλη πρώτον φαίνεται το μέγα καφενείον,
αντίκρυ του Καταχανά, όπου πωλεί κασκέτα,
απέναντι του Νικολή, όπου πωλεί κουρκέτα,
απέναντι ο Δημητρός, όπου πωλεί φορτσέρια
αντίκρυ η Δημήτραινα, όπου πωλεί τσεμπέρια,
απέναντι ένας βρακάς, όπου πουλάει πιάτα,
κι αντίκρυ ένας, που ποτέ πουλουσε μαντολάτα∙
και ούτω πως τα μαγαζιά μετρούντες στην αράδα,
εις την ωραίαν φθάνομεν πάλαι ποτέ Ελλάδα.
                                 ***
    Εδώ μη στρέψης δεξιά κι αριστερά καθόλου,
διότι άλλως θα βρεθής εις την οδόν Αιόλου.
    Κι ιδού εμπρός σου η Στοά Μελά του μακαρίτη,
και του Λιτζιέρη δίπλα της το γκρεμισμένο σπήτι.
    Εδώ ευρίσκεσ' ακριβώς εις την Καπνικαρέα,
κι αρχίζει νέα άποψις της πόλεως ωραία.
    Γεώργιος Σουρής
Απόσπασμα από το ΡΩΜΗΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙ ΜΕ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΝ του 1886

Δείτε επίσης: 



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις