Γιάννης Ρίτσος: Το Εμβατήριο του Ωκεανού

 

Γράφει η Αργυρώ Χατζηπαναγιώτου

Το Εμβατήριο του Ωκεανού, είναι ένα λυρικό ποίημα του Γιάννη Ρίτσου το οποίο γράφτηκε την περίοδο: 1939-1940). Είναι μία πρόσκληση - πρόκληση του ποιητή για ένα ταξίδι θαλασσινό, που τόσο τον γοητεύει. Ένα ατέρμονο ταξίδι ζωής προς την ελευθερία: 

"για το ταξίδι που δεν τελειώνει/ για την άγκυρα που δεν κάρφωνε το νερό."

Κι αν συναστήσει δυσκολίες ο ποιητής δεν πτοείται:

"Εγγίσαμε την πληγή μας και το χρόνο/ και δραπετεύουμε."

Παρηγοριά το ταξίδι, η αίσθηση ελευθερίας, και συντροφιά  η θάλασσα:

"Μας μένει πάντα το ταξίδι/κ' η ατέλειωτη βουή της θάλασσας."

                                           ***

Το Εμβατήριο του Ωκεανού (απόσπασμα)

Τον πρώτο στίχο γράψαμε στην άμμο
ενώ μας κοιτούσαν αυστηρά τα επίμονα κατάρτια
και το κύμα ψιθύριζε τον αιώνιο νόστο.

Πάνω στο βράχο μείναμε σαν προτομές φυγής
που κοιτούν τα φεγγάρια να γράφουνε κύκλους
ρωτώντας το μυστικό μας
για τα πλοία που μεταφέρουν άσπρες σκιές
για το ταξίδι που δεν τελειώνει
για την άγκυρα που δεν κάρφωνε το νερό.
Εγγίσαμε την πληγή μας και το χρόνο
και δραπετεύουμε.

Μας μένει πάντα το ταξίδι
κ' η ατέλειωτη βουή της θάλασσας.

Γιάννης Ρίτσος
Ποιήματα, τομ. Α', εκδ. Κέδρος

Γιάννης Ρίτσος (1909-1990)

Ποιητής πολυγραφότατος που ανήκει στη Γενιά του '30 που μαζί με τον Γ. Σεφέρη και τον Ο. Ελύτη είναι τρεις πιο σημαντικοί Έλληνες ποιητές του 20ου αιώνα. Πολλά από τα ποιήματά του, μεταξύ των οποίων  η Ρωμιοσύνη, Επιτάφιος, κ.α., έχουν μελοποιηθεί από τον Μίκη Θεοδωράκη. Έγραψε πάνω από εκατό ποιητικές συλλογές, πολλές μελέτες, δοκίμια, μυθιστορήματα και ένα θεατρικό έργο. Το έργο του έχει βραβευθεί με κρατικά και διεθνή βραβεία.