Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επιλεγμένα

Μην κοιμηθείς, Mahmound Darwish

  Μην κοιμηθείς Όταν πέφτει το φεγγάρι, θρυμματισμένος καθρέφτης, ο ίσκιος μεγαλώνει ανάμεσά μας, οι μύθοι ψυχοραγούν. Μην κοιμηθείς αγαπημένη, η πληγή μας παράσημο μια φωτιά στο φεγγάρι. Έξω απ' το παραθύρι μας η μέρα ένα μπράτσο που με δέχεται με τύλιξε και πέταξε, ήταν σα να 'μουν πεταλούδα σ' ανθό ροδιάς, και χείλη πάχνης χωρίς λόγια να μου μίλησαν. Μην κοιμηθείς αγαπημένη μου  έξω απ' το παραθύρι μας η μέρα. Μαχμούντ Νταρουίς* Το ποίημα περιέχεται στο βιβλίο:  Παλαιστινιακή Ποίηση , εκδ. ειρήνη Στιγμιότυπα από την παρουσίαση του βιβλίου "παλαιστινιακή ποίηση", εκδ. ειρήνη, στην ΕΣΗΕΑ, 27/3/2024, όπως παρουσιάστηκαν στο μεσημβρινό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1, 30/3/2024 Στην εκδήλωση, μεταξύ των ομιλητών ήταν και η καλή μου φίλη Αναστασία Κατσικογιάννη- Μπάστα, ποιήτρια, της οποίας η εισήγηση ήταν υπέροχη! Επίσης, για το βιβλίο μίλησε και ο Πρέσβης του Κράτους της Παλαιστίνης, Yussef Victor Dorkhom. Έτεροι ομιλητές: Γιώργος Μαργαρίτης, Ιστορικός, Σαβίνα Λίτσ

Πολιορκία Μεσολογγίου: Αλεφάντω

 





Γράφει η Αργυρώ Χατζηπαναγιώτου

ΑΛΕΦΑΝΤΩ

Μία από τις λησμονημένες ηρωίδες της Πολιορκίας του Μεσολογγίου, είναι και η Αλεφάντω από το Γαλαξίδι. Μετά την πτώση του Γαλαξιδίου το Σεπτέμβριο του 1821 η Αλεφάντω, σύζυγος του Ζάνα που φονεύθηκε πολεμώντας στην Κυλλήνη μερικούς μήνες πριν, κατέφυγε στον Κάλαμο της Λευκάδας και κάποια χρονική στιγμή, άγνωστο πότε, φθάνει στο Μεσολόγγι και είναι παρούσα στη δεύτερη πολιορκία και παραμένει εκεί μέχρι την Έξοδο.

«Ότε έγινεν η έξοδος η Αλεφάντω με την θυγατέρα της συνελήφθησαν αιχμάλωτοι. Εν αρχή εζήτησεν ν’ αντισταθεί, αλλά οι συλλαβόντες την απείλησαν, εάν επέμενεν, ότι θα υποβάλλουν εις μαρτυρικόν θάνατον την κόρη της. Νικηθήσα υπό του μητρικού φίλτρου, υπέκυψεν εις την σκληράν μοίραν. Υπέστη την τύχην τόσων άλλων αιχμαλώτων του Μεσολογγίου, αι οποίαι επωλήθησαν εις τας αγοράς της Αιγύπτου. Επί μακρά έτη έζησεν εκεί την μαρτυρικήν ζωήν της δουλείας και εδοκίμασεν επί πλέον την πικρίαν να ίδη αλλαξοπιστούσαν την ωραίαν θυγατέρα της. Περί τα 1870, μετά πάροδον τόσων ετών, η Αλεφάντω ηδυνήθη να επανέλθει ει την Ελλάδα. Με ποία αισθήματα, με ποίαν ανέκφραστον θλίψιν του παρελθόντος, με ποίαν συγκίνησιν, η άγνωστος πλέον και λησμονημένη αυτή ηρωίς του Μεσολλογίου, απεβιβάσθη εις το Γαλαξίδι, για να φιλήσει, πριν αποθάνει, το ελευθερωμένο χώμα της πατρίδος της.»

Βιβλιογραφία: Αλιμπέρτη Σωτηρία, Αι Ηρωίδες της Ελληνικής Επαναστάσεως, Αθήνα 1933

Σημείωση: 
Το κείμενο είναι απόσπασμα από την εισήγηση μου: "Σωτηρία Αλιμπέρτη: Μελέτη για τις Ηρωίδες της Ελληνικής Επανάστασης", στο διαδικτυακό Συνέδριο του Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων (ΣΕΕ) με θέμα : Ο ρόλος της Ελληνίδας στην Επανάσταση του 1821(Φεβρουάριος 2022) 

Δείτε, επίσης: Οδυσσέας Ανδρούτσος: Επιστολή προς τον Δημήτριο Υψηλάντη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις