ΤΗΣ ΝΎΧΤΑΣ ΟΙ ΑΡΜΑΤΩΛΟΊ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΓΉΣ ΟΙ ΚΛΈΦΤΕΣ, Δημοτικό Τραγούδι

Της νύχτας οι αρματωλοί και της αυγής οι κλέφταις
ολονυχτίς κουρσεύανε και ταις αυγαίς κοιμώνται
κοιμώνται 'ς τα δασά κλαριά και 'ς τους παχιούς τους ήσκιους.

Είχαν αρνιά και ψήνανε, κριάρια σουβλισμένα,
μα είχαν κ' ένα γλυκό κρασί, που πίν' ν τα παλληκάρια
Κ' ένας τον άλλον έλεγαν, κ' ένας τον άλλον λέει
" Καλά τρώμε και πίνουμε και λιανοτραγουδάμε,
δεν κάνουνε κ' ένα καλό, καλό για την ψυχή μας,
_ ο κόσμος φκειάνουν εκκλησιαίς, φκειάνουν και μοναστήρια,
να πάμε να φυλάξουμε 'ς της Τρίχας το γεφύρι,
που θα περάσει ο βόϊβοντας με τους αλυσωμένους,
να κόψουμε τους άλυσους να βγουν οι σκλαβωμένοι,
να βγη της χήρας το παιδί, π' άλλο παιδί δεν έχει,
π' αυτή το χει μονάκριβο 'ς τον κόσμο ξακουσμένο"
                                Δημοτικό Τραγούδι

Los armatolów de noche y los cleftes de día
durante la noche roban y ror el día duermen.
Duermen en espesos sotos y en las densas unbrías.
Tienen corderos, los asan, carneros ensartados,
y tienen un dulce vino que los valientes beben,
y el uno al otro decía y el uno al otro dice:
"Hemos comido y bebido, también hemos cantado,
¿no hacemos, pues, algo bueno, bueno para nuestra alma?
La gente construye iglesias, construye monasterios,
vayamos y vigilemos el puente que está en Trija,
el voívondas va a pasar con los encadenados,
rompámosles las cadenas, soltemos a los siervos,
y al hijo de aquella viuda, que no tiene otro hijo,
que es el único que tiene, y célebre en el mundo."

 Canciones del pueblo griego

Traducción: Francisco Martín García 

                   Aurorra Golderos Fernández