ΤΟ ΑΡΡΗΤΟ (Μαρία Λαμπαδαρίδου πόθου)

Περπατώ σαν αποτύπωμα των εγκοσμίων
Να μυηθώ τον πόνο
Και στην όραση
Την ακαιρική

Περπατώ σ' ένα δρόμο σκοτεινό απόψε
Σ' 'ενα δρόμο ανώνυμο
χωρίς θεούς

Με το σώμα μου αναταμένο
Μεταμορφωτικό
Σαν ρέουσα γραμμή πουλιών

Περπατώ ή διασχίζω το όνειρο
Που μ'έφερε στον άλλο Καιρό
Ν' αποχρησμοδοτήσω το Άρρητο

Περπατώ ή ρέω από το Άρρητο
Εξαγνισμένη
Σαν τον εγκόσμιο πόνο
Με τα δάκρυά μου να διαβρώνουν
το έρεβος

Περπατώ ή διασχίζω τους χρησμούς
Και διεκδικώ το παρελθόν μου
διεκδικώ
Το πρόσωπό μου που άλωσε
Ερήμην μου
Ο καιρός.