Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επιλεγμένα

Τραγούδισμα, Oscar Cerruto

  Τραγούδισμα Η πατρίδα μου έχει βουνά όχι θάλασσα Κύματα σταριού και σιτοβολώνες όχι θάλασσα Αφρό γαλάζιο τα πευκοδάση  όχι θάλασσα Και τη βραχνή χορωδία του ανέμου χωρίς θάλασσα Oscar Cerruto  Απόδοση από τα Ισπανικά: Αργυρώ Χατζηπαναγιώτου Ο Όσκαρ Σερούτο (1912- 1981) ήταν συγγραφέας, δημοσιογράφος και διπλωμάτης από την Βολιβία.

Ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός και η Eπίδραση της Γαλλικής Επανάστασης

                                     
                                       
                                      

Ορισμός
Είναι γεγονός, και από όλους τους μελετητές της εποχής αυτής παραδεχτό, ότι ο Γαλλικός Διαφωτισμός και η Γαλλική επανάσταση (1789) είχαν άμεση επίδραση στα δρώμενα του ελλαδικού χώρου, που στέναζε κάτω από τον τουρκικό ζυγό.

Οι ιδεολογικές ζυμώσεις, που έγιναν την περίοδο από το 1750 περίπου μέχρι και το 1821, προετοίμασαν την μεγάλη επανάσταση των Ελλήνων που είναι βαθύτατα επηρεασμένη από τη Γαλλική. Ο Luce Rudent, στο άρθρο του "Γαλλική επανάσταση ή Ελληνική επανάσταση", γράφει: ".. η αγάπη για το ανθρώπινο πνεύμα, τις όπλισαν και τις δύο, τη Γαλλίδα και την Ελληνίδα, την Ελληνίδα και τη Γαλλίδα να κατακτήσουν την Ελευθερία και να την κληροδοτήσουν σ' όλη την ανθρωπότητα.."

Τι εννοούμε, όμως, με τον όρο, "Νεοελληνικός Διαφωτισμός";  Κατά τον Κ. Θ. Δημαρά, Νεοελληνικός είναι: "το σύνολο των πνευματικών εκείνων και συνειδησιακών φαινομένων της νέας ελληνικής ιστορίας, όσα συμβαδίζουν με τη γενική προαγωγή του Ελληνισμού, και πριν από τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, αλλά και, ιδίως, μετά, και των οποίων φυσική απόληξη πρέπει να θεωρήσουμε την Ελληνική Επανάσταση... "

Η περίοδος, λοιπόν, αυτή των ιδεολογικών ζυμώσεων ονομάζεται, Νεοελληνικός Διαφωτισμός. Όπως προαναφέραμε ο  Νεοελληνικός Διαφωτισμός είναι "πνευματικό παιδί" της Γαλλικής Επανάστασης, που ανατράφηκε όμως κάτω από τις συνθήκες της ελληνικής πραγματικότητας. 

Ο Τ. Βουρνάς αναφέρει τα εξής: " Ο νεοελληνικός δια φωτισμός σπονδυλώνεται βασικά από την ιδεολογική δομή της Γαλλικής Επανάστασης, είναι ένας επίγονος του γαλλικού διαφωτισμού. Σαν πνευματικό κίνημα όμως δεν είναι μηχανική αντανάκλαση εξωτερικών επιδράσεων, αλλά γέννημα ομοειδών συνθηκών. Η αστική τάξη, που ανέβαινε στο πολιτικό προσκήνιο, συνεισφέρει τον ιδεολογικό πυρετό στις ευρωπαϊκές εθνικοαπελευθερωτικές εξεγέρσεις, η μορφοποίηση όμως καθορίζεται κάθε φορά από τις κατά τόπους ιδιαίτερες συνθήκες."

Διαφορές Γαλλικού και Νεοελληνικού Διαφωτισμού.
Επόμενο είναι, λοιπόν, να υπάρχουν διαφορές μεταξύ του Γαλλικού και Ελληνικού Διαφωτισμού, αφού η Ελλάδα είναι υπόδουλος του άξεστου Τούρκου κατακτητή σε αντίθεση με τη Γαλλία που προσπαθεί να επιφέρει αλλαγές στο κοινωνικοπολιτικό της σύστημα.

Σημαντικές διαφορές θεωρούνται οι εξής: " ότι ο Ελληνισμός πέρασε στη περίοδο του Διαφωτισμού χωρίς να θητεύσει στην Αναγέννηση", σε αντίθεση με το Γαλλικό και άλλη διαφορά είναι ότι οι Γάλλοι κάνουν κοινωνικό αγώνα, ενώ, οι Έλληνες αγωνίζονται για εθνικούς λόγους.

Ο Γ. Διζικιρίκης, γράφει: "... γίνεται φανερή η μεγάλη ιδεολογική διαφορά ανάμεσα στους Γάλλους λογίους και τους Έλληνες. Οι πρώτοι κάνουν ένα αγώνα κυρίως κοινωνικό, ενώ για τους Έλληνες διανοουμένους τέτοιο θέμα δεν προκύπτει. Οι πιο συνειδητοί από αυτούς τους τελευταίους - ας πούμε ο Ρήγας - πολεμούν για μιαν ελευθερία με αιτήματα κυρίως εθνικά."

Η επίδραση των Γαλλικών ιδεών στους Έλληνες.
Τα φώτα, λοιπόν, του Γαλλικού και γενικώς του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, μεταδόθηκαν στον κυρίως ελλαδικό χώρο, διαμέσου των Ελλήνων του εξωτερικού. Οι Έλληνες της διασποράς που βρίσκονταν στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, και στην Ευρώπη μακριά από τον σκοταδισμό που είχε επιβάλλει ο Τούρκος κατακτητής, μετέδωσαν τις νέες ιδέες στους σκλαβωμένους Έλληνες. Φορείς του Νεοελληνικού Διαφωτισμού είναι όχι μόνο οι λόγιοι, αλλά έμποροι και κληρικοί.

Στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, αναφέρεται το εξής περιστατικό, που πράγματι φανερώνει το μέγεθος της εισροής των Γαλλικών επαναστατικών ιδεών στις παραδουνάβιες ηγεμονίες: "Γάλλος προξενικός πράκτορας, γράφοντας το 1793 από τη Βλαχία, πληροφορούσε τους προϊσταμένους του για το πλήθος των εκεί φίλων και θαυμαστών της Γαλλίας, ανάμεσα στους οποίους διακρίνονται, γράφει,  εκεί οι  εγκατεστημένοι Ηπειρώτες και άλλοι Έλληνες  έμποροι, όλοι τους ένθερμοι οπαδοί των επαναστατικών ιδεών, έχουν μεταφράσει, προσθέτει, και ξέρουν απέξω τα Δίκαια του Ανθρώπου, του ζητούν επίσης τα αυτά στην ελληνική."
Αργυρώ Χ.

Βιβλιογραφία:
Luce Rudent, " Γαλλική Επανάσταση ή Ελληνική Επανάσταση" άρθρο στο περιοδικό Διαβάζω, Τεύχος, 216/89 
Κ. Θ. Δημαράς, Νεοελληνικός Διαφωτισμός, Εκδ. Ερμής
Τάσος Βουρνάς, Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας ( Από την Επανάσταση του 1821 ως το Κίνημα του Γουδί 1909), Εκδ. Αφων Τολίδη.
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, Τόμος ΙΑ΄

Σημείωση:
Τα ως άνω γραφόμενα αποτελούν απόσπασμα από την Πτυχιακή μου εργασία στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Με θέμα: " Η επίδραση των ιδεών του Ρουσσώ στην Ελλάδα κατά την εποχή του Νεοελληνικού Διαφωτισμού 
Με υπεύθυνο καθηγητή : Α. Παπαϊωάννου 
κατά το Ακαδ. Έτος 1996-97 




Άδεια Creative Commons
Το έργο με τίτλο Ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός και η επίδραση της Γαλλικής Επανάστασης από τον δημιουργόΑργυρώ Χ. διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις