Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επιλεγμένα

Τραγούδισμα, Oscar Cerruto

  Τραγούδισμα Η πατρίδα μου έχει βουνά όχι θάλασσα Κύματα σταριού και σιτοβολώνες όχι θάλασσα Αφρό γαλάζιο τα πευκοδάση  όχι θάλασσα Και τη βραχνή χορωδία του ανέμου χωρίς θάλασσα Oscar Cerruto  Απόδοση από τα Ισπανικά: Αργυρώ Χατζηπαναγιώτου Ο Όσκαρ Σερούτο (1912- 1981) ήταν συγγραφέας, δημοσιογράφος και διπλωμάτης από την Βολιβία.

ΕΡΕΊΠΙΑ, Τάκης Βαρβιτσιώτης


Το κλειστό βιβλίο
Το λυπημένο βιολί
Ο ραγισμένος άγγελος που αγρυπνεί



Πού είστε παιδικά μου χέρια
Με λησμονήσατε
Μα δεν μπορώ
Δεν έχω πια τα μάτια μου να κλάψω


Η βροχή αποκλείστηκε στον κήπο
Απ' τα κλαδιά των δέντρων κρέμονται
Καρδιές
Μικρά φώτα
Ο ήχος μιας καμπάνας
Η προσευχή


Ακόμα καπνίζουν 
Των ημερών τα ερείπια 


Από Φύλλα ύπνου (1949)


*********




RUINAS


El libro cerrado
El triste violín
El ángel hendido  que vela


Dónde estáis mis manos de infancia
Me olvidasteis
Pero no puedo
No tengo ya mis ojos para llorar


La lluvia se encerró en el jardín
De las ramas de los árboles cuelgan
Corazones
Pequeñas luces
El sonido de una campana
La oración


Aún humean
Las ruinas de los días.


       Takis Varvitsiotis
Versión de Francisco Torres Córdova



Σχόλια

  1. οχι οχι δεν τα μπορω εγω αυτα
    ματωνει η καρδια μου
    βαζε μονο χαμογελα
    η θλιψη μακρια μου..καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ Ο ΜΑΓΟΣ

    Για να μπορέσουμε να γευτούμε το ανεκτίμητο δώρο της χαράς πρέπει να περάσουμε μέσα από τις συμπληγάδες της θλίψης...
    Μέσα στων "ημερών τα ερείπια" η βροχή ποτίζει τον κήπο, και έτσι θα καρπίσουν οι σπόροι της αισιοδοξίας: καρδιές, μικρά φώτα, ο ήχος μιας καμπάνας, η προσευχή...
    Το ποίημα έχει τόνους αισιοδοξίας...
    Όμως την επόμενη φορά σου υπόσχομαι να αναρτήσω ένα ποίημα που να ανταποκρίνεται στην ...μαγική αισιοδοξία σου...

    Την καλημέρα μου και
    καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος7/6/10 8:57 μ.μ.

    Απο μένα σιωπή...για την ώρα δεν....!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σιωπή σημαίνει, περίσκεψη
    και ανασύνταξη δυνάμεων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι υπέροχο.. ξέρεις δεν με τρομάζει η θλίψη, ο πόνος, αν έπαυα να τα νιώθω, θα ανησυχούσα.

    :-)
    Καλησπέρα Αργυρούλα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος9/6/10 2:50 μ.μ.

    Αγαπημένο-λατρεμένο μου ποίημα..κάθε λέξη μια ανάσα,κάθε φράση κι ενας λυγμός,όλο μαζί μια διαρκής"προσευχή",χρόνια τώρα η ίδια μου η καταφυγή..σε ώρες δύσκολες που "κάποια Θεία φωνή"μ'εκανε να ψάχνω να το βρώ στις "παρακαταθήκες της ψυχής" μου!
    Αγαπημένος συμπλίτης ο γράφων,και θα'θελα να του πω:
    "Ακόμα καπνίζουν
    Των ημερών τα ερείπια"

    Καλή μου Αργυρώ,συγγνώμη που δεν μπόρεσα να γράψω κάτι προχθές.."πονάει" το συγκεκριμένο ..για μια ζωή αγαπημένο!

    Το χαρίζω αν μου επιτρέπεις στον γιό μου..

    "στον ραγισμένο μου άγγελο που αγρυπνεί"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Βάσσια

    Συμφωνώ μαζί σου...
    Μετά τη θλίψη έρχεται η χαρά!

    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ ellen

    Καλή μου φίλη, το ποίημα αυτό επέλεξα να το αναρτήσω, γιατί πιστεύω ότι αντικατοπτρίζει τις δύσκολες στιγμές που περνάμε ως άτομα και ως λαός.
    Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι είναι τόσο σημαντικό για σένα. Τώρα που το γνωρίζω το αφιερώνω, με αγάπη, σε σένα και στον αγαπημένο σου γιο...

    Την καλησπέρα μου και
    πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος18/8/10 3:07 π.μ.

    O Βαρβιτσιώτης είναι από τούς Θεσσαλονικείς ποιητές πού μ αρέσουν..μέ μαγεψε όμως το μουσικο κομματι που ανήρτησες μέ τό πιάνο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις